25 września br. we Wrocławiu zakończył swoją ziemską drogę ks. prof. Jan Krucina, wybitny znawca i popularyzator katolickiej nauki społecznej.
Ks. prof. Jan Krucina pochodził z polskiego Zaolzia, gdzie urodził się 14 października 1928 r. w Karwinie-Darkowie, w górniczej rodzinie Józefa i Marii z d. Czupryna. Maturę uzyskał w 1947 r. w Gimnazjum Realnym w Orłowej. W latach 1947-50 studiował na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu w Ołomuńcu. Po likwidacji ołomunieckiego seminarium duchownego pracował jako robotnik, następnie technik budowlany, a w końcu kierownik działu planowania i inwestycji w Zagłębiu Ostrowskim.
W latach 1957-59 kontynuował studia teologiczne w seminarium duchownym we Wrocławiu, zakończone przyjęciem święceń kapłańskich 21 czerwca 1959 r. Bezpośrednio po święceniach studiował na KUL, uzyskując doktorat z filozofii i teologii praktycznej. Pracę doktorską pisaną pod kierunkiem prof. Czesława Strzeszewskiego obronił w 1965 r. 7 grudnia 1972 r. odbyło się kolokwium habilitacyjne ks. Jana Kruciny na podstawie rozprawy Dobro wspólne. Teoria i jej zastosowanie.
W latach 1965-79 prowadził wykłady z katolickiej nauki społecznej na KUL, gdzie w 1973 r. uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego. W seminarium duchownym we Wrocławiu był spowiednikiem kleryków (1963-65), prorektorem (1968-88) i wykładowcą socjologii pastoralnej (1965-70) oraz teologii praktycznej, etyki i etyki społecznej (1970-2009). W latach 1988-92 pełnił funkcję rektora Papieskiego Wydziału Teologicznego we Wrocławiu. Podczas jego kadencji miała miejsce na wrocławskim wydziale pierwsza habilitacja – ks. Edwarda Góreckiego.
Był redaktorem rocznika naukowego Colloquium Salutis. Prowadził również szeroką działalność kurialną, będąc kapelanem i sekretarzem ordynariusza – abp Bolesława Kominka (1963-68), kierownikiem Wydziału Duszpasterskiego (1963-92), był delegatem ds. Księgarni i dyrektorem Wydawnictwa (1970-2005), dyrektorem Drukarni Tumskiej (1980-2005) oraz wikariuszem generalnym (1973-74). W 1972 r. otrzymał godność szambelana papieskiego, w 1973 – kanonika gremialnego kapituły katedralnej, a w 1993 został protonotariuszem apostolskim. Był członkiem rzeczywistym Towarzystwa Naukowego KUL i Polskiego Towarzystwa Teologicznego we Wrocławiu.
Wypromował 10 doktorów, 51 licencjuszy i 340 magistrów. Był promotorem czterech doktoratów honoris causa Papieskiego Wydziału Teologicznego we Wrocławiu. Brał udział, jako recenzent, w 12 kolokwiach habilitacyjnych. Na specjalne zaproszenie Jana Pawła II uczestniczył w Synodzie Biskupów w 2001 r. Zmarł 25 września 2020 r. we Wrocławiu.
Wspomnienie ś.p. Ks. prof. Jana Kruciny o św. Janie Pawle II i kard. Bolesławie Kominku
Wspomnienie ś.p. Ks. prof. Jana Kruciny o Ks. prof. Józefie Majce